duruyorum ölece yazmaya korkuyorum galiba.neden mi herkes gerçekleri kapalı kapılar  ardında saklarken benim haykırmam niyeyse ondan korkuyorum işte..üzgünmüyüm hayır,yarılı  ııııı,yenik hayır,perişan o da değil ben neyim peki? kimsesizler ülkesinin prensesi.biliyorum düşünmek bazen yetmiyor bu hayatta, o zaman ne yapalım harekete geçelim..... olmak istediğim yerde bir gün olabilmek ümidiyle